Niet lang geleden ontving ik een bestelling van een bijzondere dame. Haar naam herkende ik direct. Linda Hakeboom (36 jaar, documentairemaakster) heeft afgelopen jaar voor Linda.nl een videodagboek bijgehouden vanaf het moment dat ze de diagnose kanker kreeg. Met veel bewondering heb ik haar gevolgd.
Een jaar later staat ze, nu met kort haar, op de cover van de Grazia en ín de Grazia met een mooi interview. Wat vind ik het een eer dat Linda hiervoor op de foto wilde met oorbellen van Jean-Louis Scherrer en Guy Laroche uit mijn webshop.
Wil je het interview lezen, maar ligt er al een nieuw nummer van Grazia in de schappen? Natuurlijk heb ik in de studio een exemplaar liggen.
De oorbellen die ze draagt op de foto hieronder zijn van Guy Laroche. Hetzelfde paar oorbellen staan in de webshop met een rode gripoix-steen.
Oh la la, Bonbons de Marie is featured in Zin Magazine. Misja Beijers kwam langs in de Bonbons studio en interviewde mij, Marie-Lisah, voor het magazine waar zij de rubriek "Schatkamers" voor schrijft. Met gevoel voor stijl en fashion zoekt Misja in elke provincie de fijnste vintage winkels.
𝗛𝗲𝘁 𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝘃𝗶𝗲𝘄:𝐻𝑜𝑒 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑏𝑒𝑠𝑡𝑎𝑎𝑡 𝐵𝑜𝑛𝑏𝑜𝑛𝑠 𝑑𝑒 𝑀𝑎𝑟𝑖𝑒?"Zolang ik me kan herinneren ga ik al met mijn ouders naar rommelmarkten en tweedehands winkels - vooral in Frankrijk - om spullen in te kopen. Na mijn studie mode aan de Willem de Kooning Academie heb ik twee jaar in de modebranche gewerkt. Daarna ben ik mijn eigen webshop begonnen. Nu heb ik daarnaast deze studio. Al met al bestaat Bonbons de Marie inmiddels zo'n tien jaar."𝐻𝑜𝑒 𝑧𝑖𝑒𝑡 𝑗𝑒 𝑐𝑜𝑙𝑙𝑒𝑐𝑡𝑖𝑒 𝑒𝑟𝑢𝑖𝑡?"Ik verkoop vintage kleding en -accessoires voor vrouwen. Voor mij zijn een paar dingen van belang bij de inkoop, namelijk de kwaliteit, het materiaal en de manier waarop een item is gemaakt. Voorwaarde vind ik ook dat je het naar de mode van nu moet kunnen vertalen. Ik ga nog steeds twee keer per jaar - samen met mijn ouders - naar Frankrijk om in te kopen. Bij elk stuk dat door mijn handen gaat, denk ik al aan een bepaald type dat het zou kunnen dragen. En denk ik al over hoe het gecombineerd kan worden met iets van deze tijd."𝐺𝑒𝑒𝑓 𝑗𝑒 𝑜𝑜𝑘 𝑎𝑑𝑣𝑖𝑒𝑠?"Zeker. Dat gaat vaak spelenderwijs. Je merkt heel snel aan klanten of ze vragen hebben. Ik heb ook een groot aanbod aan accessoires, zoals sjaals, riemen, tassen en sieraden. Het is mooi om vrouwen te laten zien dat je daarmee kunt 'spelen'. Sjaaltjes kun je op zoveel verschillende manieren dragen! En met accessoires kun je ook de aandacht van eventuele mindere kanten van je lichaam afleiden. Ik vind het moment dat vrouwen dat zien en daardoor anders naar zichzelf gaan kijken magisch."𝑊𝑎𝑡 𝑖𝑠 𝑜𝑝 𝑑𝑖𝑡 𝑚𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡 ℎé𝑡 𝑝𝑎𝑟𝑒𝑙𝑡𝑗𝑒 𝑖𝑛 𝑗𝑒 𝑤𝑖𝑛𝑘𝑒𝑙?"Dat is moeilijk, want ik heb nu ook heel mooie broches. Maar als ik moet kiezen worden het de tweekleurige schoenen van Hermès.
Hoe voorkom je motten in je kledingkast en bescherm je jouw favoriete wollen en zijden kledingstukken & accessoires?
Wol en zijde zijn zonder twijfel mijn favoriete textielsoorten. Ik ben een sucker voor zijden sjaaltjes en heb al een redelijke verzameling aangelegd met onder andere vintage Ferragamo, Dior, Lanvin, Pucci, Hermès en Yves Saint Laurent. Niet alles gaat dus direct naar de webshop (wel heel veel)...
Daarnaast heb ik een aantal wollen kledingstukken waar ik gek op ben. De kleuren en kwaliteit zijn vaak erg mooi, de stoffen zijn niet statisch en vallen mooi. In de winter houdt wol (net als zijde!) je warm en in de zomer beschermt wol tegen de warmte. Jassen, truien en vesten van wol zie je veel in mijn kledingkast en combineren goed met zo’n kleurige zijden sjaal of met een mooie grote vintage broche.
Maarrrr, één groot nadeel van wol en zijde: de mot loves it too!
Zodra ik één mot zie raak ik in paniek. Zie ik er twee, dan kom ik serieus in actie. Vorige week gebeurde dit. Dan weet ik wat me te doen staat. Op naar de drogist en motten-lokdoosjes kopen. Deze plaats ik strategisch in mijn kledingkast. Deze lokdoosjes zijn duur en gaan niet lang mee, maar ze stellen me wel gerust.
Dit was fase 1, nu op naar fase 2. Fase 2 is een fijne en leukere fase :) Hiervoor ga ik naar Dille & Kamille, waar ik een grote zak lavendel (6,95 euro) en een doosje met theefilter-zakjes (4,95 euro) koop. Want motten hebben een goede smaak wat mode betreft, maar die smaak houdt op bij de geur van lavendel.
Eenmaal thuis gekomen maak ik plaats aan tafel. De zak lavendel keer ik ondersteboven en ik pak de theefilter-zakjes uit. Het enige wat ik nu nog nodig heb, is een nietmachine. Één voor één vul ik de zakjes met lavendel, vouw de bovenkant tweemaal om en niet de vouw vervolgens vast. Dit herhaal ik tot alle lavendel op is. Uiteindelijk heb ik 43 lavendelzakjes (meer is mogelijk, want ik ben niet zuinig met de lavendel). De lavendelzakjes gaan in de zakken van wollen jassen en vesten. Ik leg ze tussen mijn wollen truien en zijden sjaaltjes. En dan... Rust.
Nog een aantal tips tegen motten:
1. Berg je wollen en zijden kleding schoon op.
2. Lucht je wollen en zijden kleding regelmatig en vouw ze niet te compact op.
3. Berg je kleding op in plastic of kranten. Motten bijten zich daar niet doorheen.
4. Naast lavendel kun je ook zakjes vullen met laurierblad, kruidnagel en/of sinaasappelschillen.
5. Door de kleding te bevriezen of chemisch te reinigen gaan eventuele eitjes ook dood.
6. Cederhout is een goed middel tegen motten. Bij Dille & Kamille en Hema zijn kleine cederhouten balletjes verkrijgbaar.
7. Controleer regelmatig.
8. Per half jaar haal ik al mijn kleding uit mijn kledingkast. Ik loop alles na op eventuele motten of plekjes. De kleding die ik de komende periode niet ga dragen berg ik op in vacuümzakken. Ideaal, want ik weer zeker dat er niets met de kleding gebeurd die in de zakken zit. Het is even een investering, maar je kunt ze herbruiken.
9. Bestel je een kledingstuk of sjaal bij Bonbons de Marie? Dan ontvang je er een zakje lavendel bij cadeau. Deze kun je tussen je kleding leggen en helpt tegen motten.
Heb jij nog een goede tip tegen motten? Laat jouw tip hieronder achter!
Meer dan een armband...
In de afgelopen tien jaar van Bonbons de Marie was de vraag die het meest werd gesteld: 'Maar heb je dan nooit spijt?!' als ik weer iets moois had verkocht. Nee, zelden... behalve met één armband!Ja, ik kan makkelijk afstand nemen van de vintage kleding & accessoires die ik verkoop. Door mijn figuur en door zo veel met mode bezig te zijn weet ik snel of iets bij mij past of dat een stuk onaangeroerd in mijn kast zal blijven hangen. Dat vind ik zonde. Mooie spullen moeten gedragen en gebruikt worden en geld moet immers rollen! Toen ik 10 jaar geleden begon met Bonbons de Marie (toen nog Rewind Play Fast Forward) was ik samen met mijn vader Sjaak op een brocante. Daar vond ik een ketting en armband van Yves Saint Laurent voor 15,- euro! Dat is echt niets!
De ketting was niet mijn smaak. De armband vond ik prachtig! Ik was net begonnen met het kopen en verkopen van vintage en was natuurlijk super blij met deze vondst, maar wist nog niet goed hoe en voor hoeveel ik deze sieraden het beste kon verkopen. De armband zelf houden kwam niet in me op want zeker toen kon ik het geld heel goed gebruiken. Ik denk dat ik ze ieder voor 125,-/150,- euro heb verkocht toen.Van de armband kreeg ik snel spijt. 'Leergeld' zei ik steeds tegen mezelf. De ervaring van een bijzonder stuk verkopen, misschien voor te weinig, maar daar kun je weer nieuwe dingen van kopen, weer investeren... etc. etc. Ik denk dat ik wel tien jaar lang, minstens één keer maand aan de Yves Saint Laurent armband heb gedacht.Ik heb hem één keer bij Sebastiaan den Herder voorbij zien komen, maar toen had ik het geld er niet voor. Later was hij verkocht. Daarna heb ik hem heel lang nergens gezien en geloof me, ik heb véél gezocht. Laatst zag ik hem ineens voor 800,- euro voorbij komen en toen werd de spijt natuurlijk nog iets groter! Maar afgelopen maand kwam hij opnieuw voorbij en nu dacht ik: jij bent van mij! Niet voor 800,- euro, maar ook zeker niet voor een inkoopprijsje!De armband is mijn cadeau aan mezelf voor 10 jaar hard (maar heel leuk!) werken en het geeft heel veel voldoening om de armband terug te kunnen kopen om hem nu, tien jaar later, zelf te gaan dragen! Ja, er waren tranen van geluk toen ik hem weer in mijn handen had!